Ortopedik açıdan deformite, insan vücudunda kol ve bacaklardaki kemiklerin normal diziliminin, birbirleriyle olan anatomik ilişkilerinin ve şekillerinin bozulmasını ifade eder. Kol ve bacaklardaki kemikler dışında omurga iskeletindeki ve omurgayı taşıyan pelvis (leğen kemiği) anatomisindeki dizilimsel bozukluklar da deformite başlığı altında ele alınabilir.
İskelet sistemindeki deformiteler doğuştan (konjenital) olabileceği gibi kazanılmış, yani sonradan gelişen deformiteler şeklinde de ortaya çıkabilir. Doğuştan (konjenital) deformiteler; embriyonun (doğum öncesi bebeğin anne karnında gelişimi boyunca taşıdığı isim) anne karnında kemikleri oluşturan doku taslaklarının çeşitli sebeplerle (enfeksiyonlar, genetik bozukluklar, kimyasal maddelere maruziyet v.b.) olması gereken normal şeklinin dışında gelişmesi durumudur. Kazanılmış deformiteler ise kemiklerin, sonradan kazanılmış şekil bozukluklarıdır. Kazanılmış deformite; metabolik bozukluklar, çocuk felci ve kemik iltihabına yol açan enfeksiyonlar ya da kırıkların hatalı kaynaması sebebiyle oluşabilir.
Deformiteler sonrasında kol ve bacaklarda eğrilikler, uzunluk eşitsizlikleri ve boy kısalığı, buna bağlı eklem ağrıları ve eklem hareketlerinde kısıtlılık gelişebilmektedir. Mevcut deformite zamanla ilgili bölge dışında sekonder (ikincil) başka deformitelere de yol açabilmekte ve kişinin biyomekanik dengesi tamamen bozulabilmektedir.
Kas-iskelet sisteminde deformiteler her yerde ortaya çıkabilir. Ortopedik yaklaşımlar deformitenin görüldüğü yaş grubuna, yerleşimine ve ciddiyetine göre farklılık gösterir. Erken evrelerde tespit edilmiş deformiteler sadece ilgili bölgeye yönelik cerrahi yaklaşımlarla düzeltilebilirken, ilerlemiş evrelerde o bölgenin dışında komşu bölgeler de (örn. diğer eklemler) deformiteden etkilendiği için daha kompleks cerrahi girişimlere ihtiyaç duyulmaktadır.
Yumuşak doku girişimleri ile birlikte kemik eğriliklerini düzeltme ve kemik uzatma ya da kısaltma cerrahileri bu amaçla sıklıkla uygulanan ortopedik girişimlerdendir. Deformitenin şiddetine ve tipine, ilgili kemik yapısının özelliklerine ve hastanın yaşına göre plak-vida, eksternal fiksatör (kol ve bacağa dışarıdan uygulanan tespit araçları; İlizarov tipi halkalar, bilgisayar destekli veya raylı sistemler v.b.) ya da intramedüller çivi (kemiğin iç boşluğuna yerleştirilen metal tespit araçları) sistemleri kullanılarak deformite düzeltme cerrahileri gerçekleştirilir.
